De boze stiefmoeder

---

Vertellen sprookjes de waarheid?

Wie het woord stiefmoeder in de mond neemt ontkomt niet aan de negatieve associaties met dat woord. Want stiefmoeders zijn lelijk, dat weten we allemaal uit de sprookjes. Wie is er niet opgegroeid met Assepoester? Zij kreeg van haar stiefmoeder lompen, terwijl haar zussen prachtige jurken droegen. Of Sneeuwwitje, die op slinkse wijze een vergiftigde appel kreeg van haar jaloerse stiefmoeder.

Stiefloeder

Het zijn maar sprookjes…maar toch hebben ze kennelijk zoveel kracht, dat tot op de dag van vandaag veel mensen het woord stiefmoeder negatief vinden klinken. Het is ons maatschappelijk ingeprent dat het oppassen geblazen is met een stiefmoeder. En misschien is dat ook wel zo!

Van frustratie word je lelijk

Want waarom is die stiefmoeder zo boos en gedraagt ze zich lelijk naar de kinderen? Het waren natuurlijk geen slechte vrouwen die stiefmoeder werden. Iedereen kan immers in die rol terecht komen. Kennelijk was er de valkuil om slecht te wórden. En dat is helemaal niet zo gek, als je het eens nader psychologisch beschouwt. Stiefmoeders uit vroeger tijden moesten vaak de overleden moeder vervangen. Ze werden geacht van kinderen te houden als waren het hun eigen spruiten en alle zorg en opvoeding kwam op hun neer. Van kinderen werd eveneens die liefde en toewijding verwacht, voor een voor hun vreemde vrouw. De teleurstelling ligt erin besloten.
Als mensen gefrustreerd raken worden ze er in de regel niet vriendelijker en nobeler op. “Moet ik wéér die kleren wassen, wordt er wéér niet naar mij geluisterd, hangen ze wéér aan hun vader terwijl ik snak naar aandacht van hem”. Zie daar, de lelijke stiefmoeder is geboren.

De knuffel gaat naar paps

Zeg eens eerlijk, zit hier een sprankje herkenning? Ook in onze moderne tijd ligt eenzelfde frustratie immers op de loer. Een stiefmoeder glijdt nogal eens in een moederrol. Gewoon, omdat dat van vrouwen verwacht wordt. Vervolgens ontstaat er frustratie omdat ze sommige dingen niet mag die de moeder wel mag, zich bemoeien met de schoolkeuze of bepalen hoe het kind gekleed gaat bijvoorbeeld. Of omdat ze het gevoel krijgt dat het veel geven en weinig krijgen is: wél elke avond het eten op tafel zetten, maar de knuffel gaat na het toetje naar paps. Langzamerhand kan het verdriet hierover zich uiten in negatieve gevoelens richting de stiefkinderen. Waar ze zich vervolgens schuldig over voelt, omdat ze wel weet dat er met de kinderen niks mis is. Verwarrend!

Van boze naar blije stiefmoeder

Om de boze stiefmoeder te begrijpen moeten we kijken naar het gehele gezin, de rol die ieder lid daarin heeft. Gelukkig hebben we anno 2022 die mogelijkheid! Bij Stief & Relatie zoeken we voor de stief een positie die goed voelt. Door expliciet te kijken naar de eigen, unieke plek, die voor iedereen weer een beetje anders is en mag zijn. De vanzelfsprekende rol die er voor de vader en moeder is, is er niet voor de stief en dat biedt ruimte om er zelf eentje te creëren. Hiervoor is overleg met je partner belangrijk en Stief & Relatie biedt hiervoor een veilige omgeving.